Een boerenzoon uit de buurt is met zijn hoveniersopleiding begonnen; tegelijkertijd neemt hij allerlei tuinklussen aan in  het dorp. We horen lovende berichten: hij werkt zo hard en netjes, is beleefd en aardig bij een glaasje fris in de keuken, zelfs nog een aardig briefje: bedankt voor de opdracht. En dus die MBO-opleiding erbij in zijn ‘vrije’ tijd.

In het kader van het onderdeel onkruidherkenning belt hij ons op – zo  gekleurd staan wij er dus op als bio-boer. (Inderdaad kwam de tip van zijn vader, die ook van strak en netjes houdt). Hij fotografeert er lustig op los als hij hier is en gaat daarmee door als  ze in Angela’s bloemenveldje zijn beland. Slangenkruid, smeerwortel, klaproos, korenbloem, ganzenbloem en margrieten: allemaal geclassificeerd als onkruid. Enigszins beledigd grijpt Angela in: wat hebben ze hem in vredesnaam geleerd op het Terra-college?

Niets dus! Het woord ecologie is nog niet genoemd bij de hoveniersopleiding! Stenen en tegels leggen (Friezen kunnen dat heel goed!), cortenstalen bakken vullen met groen en vijvers graven: daar gaat het om bij moderne hoveniers.

Waarschijnlijk gaat het in die branche ook om de handel: als je de mensen wijs maakt dat een tuin, net als een keuken, aan modes en trends mee moet doen kun je na tien of vijftien jaar de tuin opnieuw een make-over geven en kan de minikraan er weer in. Een ecologisch ingerichte tuin kost praktisch niks om mee te beginnen en alleen wat eerlijk zweet om de natuur een beetje in toom te houden. Maar het resultaat is puur geluk.

Mooi Heem is goed aangeslagen op het Hogeland. De belangstelling voor natuurlijk tuinieren is er. Dan kan het onderwijs toch niet achterblijven?

(overigens is de onkruidopdracht beloond met een zeven, twee punten aftrek voor de al te mooie foto’s en het vermoeden van gegooglede plaatjes.)

Piet Glas